Di salên dawî de, teknolojiya nano-dermanan di teknolojiya amadekirina dermanan de teknolojiyeke nû ya populer e. Nano-dermanên wekî nanopartikul, nanopartikulên top an jî nanokapsul wekî pergala hilgir, û bandora perçeyan bi awayekî diyarkirî piştî dermankirinê, dikare rasterast bi pêvajoya teknîkî ya nanopartikulan ve were çêkirin.
Li gorî dermanên kevneşopî, nano-derman gelek avantajên wan hene ku bi dermanên kevneşopî re nayên berawirdkirin:
Dermanek berdana hêdî ye, nîv-jiyana dermanê di laş de diguherîne, dema çalakiya dermanê dirêj dike;
Piştî ku ew bibe dermanek rêberkirî, dikare bigihîje organek hedef a taybetî;
Ji bo kêmkirina dozê, kêmkirina an jî jiholêrakirina bandora alî ya jehrî di bin şertê misogerkirina bandorbûnê de;
Mekanîzma veguhastina parzûnê tê guhertin da ku permeabilîteya derman ji bo bîyofîlmê zêde bike, ku ev yek ji bo vegirtina transdermal a derman û bandora derman sûdmend e.
Ji bo wan hewcedariyan bi alîkariya hilgirek ji bo gihandina dermanan bo armancên taybetî, dayîna rola dermankirinê di warê derman-nanoyê de, sêwirandina hilgir ji bo baştirkirina karîgeriya armanckirina dermanan pir girîng e.
Di bultena nûçeyan a dawî de hate gotin ku lêkolînerên Zanîngeha New South Wales, Awistralya, rêbazek nû pêşxistine ku dikare şeklê nano-hilgirê dermanan biguherîne, ev yek dê alîkariya veguhestina dermanên dijî-penceşêrê yên ku di nav tumorê de têne berdan bike, û bandora dermanên dijî-penceşêrê baştir bike.
Molekulên polîmer di çareseriyê de dikarin bixweber avahiyek sferîk a vala ya vezîkuler a polîmerê çêbikin, xwedî avantajên aramiya xurt, cihêrengiya fonksiyonel bi berfirehî wekî hilgirê dermanan têne bikar anîn, lê berevajî vê, wekî bakterî û vîrusan di xwezayê de lûle, çîp û avahiyên biyolojîk ên nesferîk hene ku dikarin bi hêsanî bikevin laş. Ji ber ku vezîkulên polîmer zehmet e ku avahiyek nesferîk çêbikin, ev yek şiyana polîmerê ya radestkirina dermanan heya radeyekê bi sînorê digihîne cihê xwe yê di laşê mirov de sînordar dike.
Lêkolînerên Awustralyayî mîkroskopiya krîoelektronî bikar anîn da ku guhertinên avahiya molekulên polîmer di çareseriyê de bişopînin. Wan dît ku bi guhertina mîqdara avê di çareserkerê de, şekil û mezinahiya vezîkulên polîmer dikare bi guhertina mîqdara avê di çareserkerê de were sererast kirin.
Nivîskarê sereke yê lêkolînê û Enstîtuya Kîmyaya Pine Parr Sol a Zanîngeha New South Wales got: "Ev pêşketin tê vê wateyê ku em dikarin şeklê vezîkulên polîmer hilberînin ku dibe ku li gorî jîngehê, wek oval an lûleyî, û pakêta dermanê di nav de biguhere." Delîlên pêşîn destnîşan dikin ku hilgirên nanoderman ên xwezayîtir û ne-sferîktir îhtîmal e ku bikevin hucreyên tumorê.
Lêkolîn di hejmara herî dawî ya kovara nature communications de li ser înternetê hate weşandin.
Dema weşandinê: Tîrmeh-04-2022